بسم الله الرحمن الرحیم

متن گوشه ای از سخنرانی آیت الله مجتهدی در رابطه با دیدن عیب خود  :

زمانی که مردم دنبال عیب مردمن 

تو 

تو مشغول عیب خودت باش

هی بشین عیبا خودت رو به خودت بگو 
بگو تو هم این عیب رو داری
تو این عیب رو داری،تو این عیب رو داری
خودت به خودت عیب های خودت رو بگو 

چرا به عیب های دیگران میپردازی؟
چرا خار رو تو چشم برادر دینی میبینی 
اما  شاخه رو تو چشم خودت نمیبینی ؟

ما حدیثش رو درون کتاب غیبت نوشتیم 
که رسول خدا (صلی الله و علیه و اله) میفرماید :
چه میشود انسان را 
چه میشود تو را که خار را در چشم برادران دینی میبینی 
اما شاخه را در چشم خودت نمیبینی 

اما یه تیغ کوچولو  تو چشم رفیقته
اقا تیغو در آر 
اِ شاخه تو چشم خودته 

این کنایه از اینه که :
عیب های کوچیک مردم رو میبینی 
اما عیب های بزرگ خودتو نمیبینی

همین که غیبت میکنی 
همین خودش یه عیب بزرگیه 

همین که میشینی از مردم بدگویی میکنی
همین خودش ...

اگه بگی من هیچ عیبی ندارم 
همین یدونه عیب بَسِته