بسم الله الرحمن الرحیم

لینک : سخنرانی آیت الله مجتهدی در رابطه با انیس ما در قبر

مستحب ، یادتون باشه
جنازه رو که دفن کردین ، راه تونو نکشین برین

چیکار کنین ؟

پنج شیش قدم که رفتین ، برگردین
که این مرده با این قبر انس بگیره
مستحبِ
که این مرده آگاهِ

بله ، متوجهِ ، میبینه

. . . خداوند تبارک و تعالی به این بنده میفرماد :
بنده من تنهات گذاشتن ؟ ( اگر خوب باشه آدم )
از طرف پروردگار خطاب میرسه :
بنده من ، تنهات گذاشتن ؟ رفتن ؟

زن و بچه ، مرید ، رفیقا بر میگردن ، میرن ، ناهار میخورن

خدا میفرماد : بنده من ، تنهات گذاشتن ؟
غصه نخور ، منم انیس تو

من خودم انیس تو ام

خوشبحال او بنده ها
خوشبحال اون بنده هایی که از طرف خدا یه همچین خطابی بهشون برسه
بنده من ، تنهات گذاشتن ؟ ناراحت نشو ، منم انیس تو

چقدر خوبه خدا این حرفو به آدم بزنه
چه کیفی داره این حرف
که خدا به آدم بگه غصه نخور ، منم انیس تو

اما اگر خدا هم ما نداشته باشیم
عمل صالحی نکردیم که خدا این حرف رو به ما بزنه

بدبختیم در قبر